Toen precies honderd jaar geleden er een woning voor een burgemeester werd gebouwd, dan moest aan de architectuur wel af te zien zijn dat hier een notabele woont. Dus werd er flink uitgepakt met een imposant hoge voorgevel met erker, een overdekte entree op de hoek en een serre aan de tegenoverliggende zijgevel.

Binnen gaat het verder met een vestibule en ruime hal. De bordestrap maakt de hal door de hoogte nog ruimtelijker. Het glas-in-lood halverwege de trap brengt sjiek licht in de hele ruimte. Zo gaat dat nog wel even verder in de woonkamer met de en-suite scheiding, het ornament in het plafond in de voorkamer en het houten cassetteplafond in de achterkamer.

De woning kent veel kenmerken van de bouwstijl van die tijd: veel hout, sierlijke omlijstingen van ramen en paneeldeuren, hoge ruimten en hier en daar wat glas-in-lood. Er is weinig fantasie voor nodig om te bedenken hoe de opeenvolgende burgemeesters hier woonden.

Dat geldt ook voor de veranda achter de woning, die helemaal in de stijl van de woning is. Maar hier gaat de fantasie te ver, want de veranda hebben bewoners Wim en Mirjam van der Ziel twintig jaar geleden laten bouwen. Wim: ,,We gingen zo ver om hem in dezelfde stijl te maken dat we ook dezelfde steen hebben gezocht. Het is een heerlijke plek. Sinds we de veranda hebben, eten we vrijwel altijd buiten.’’

Die veranda is er gekomen toen ze er al ruim tien jaar woonden. ,,Ik woon al sinds 1972 in Alphen en destijds woonden we in een appartement in de Ridderbuurt. Deze woning was toen van een slager. Toen die het te koop wilde zetten, kwam hij bij ons makelaarskantoor. Hij zei: maar eigenlijk vind ik het een woning voor jullie. Dat was ook zo. We vonden het een mooi huis en het is lekker groot. We hadden een gezin met vier kinderen en we deden aan noodopvang voor kinderen die tijdelijk uit huis geplaatst waren. Dan heb je wel veel ruimte nodig.’’

De woning mag dan de statuur van een burgemeesterswoning hebben, dat was aan het wooncomfort niet af te leiden. ,,Er was geen spat geïsoleerd. Als het waaide, was het binnen net zo koud als buiten. We hebben daarom overal dubbelglas geplaatst en alles geïsoleerd. Verder hebben we alles zo gelaten als het was.’’ Wim doelt onder meer op het plafond in de woonkamer. ,,Die is nog gestuukt op gaas met daarboven stro. Daar kwam de schilder achter. We hebben dat natuurlijk zo gelaten.’’

De woning werd in ieder geval voor de Tweede Wereldoorlog bewoond door opeenvolgende burgemeesters, maar velen zullen de woning nog kennen als huisartsenpraktijk. ,,Die praktijk was boven. Je moest dan via een trap aan de buitenkant naar boven. Daar was een klein plateau en binnen was een kleine wachtkamer.’’

De hele historie van het pand is uitgebreid beschreven door de historische vereniging, op één verhaal na. ,,Ik heb het van horen zeggen en weet het dus niet zeker, maar het verhaal gaat dat koningin Wilhelmina kort na de oorlog hier een nacht heeft geslapen. Ze zou op het balkon nog de bevolking hebben toegewuifd.’’ Of het waar is of niet, dergelijke verhalen horen bij woningen als deze.

Wim en Mirjam hebben de woning altijd goed onderhouden. Wim heeft het schilderwerk in de achterkamer nog zelf gedaan. Ook de tuin heeft hij altijd zelf onderhouden. ,,Het is leuk om te doen, maar hij mag ook wel wat kleiner zijn. We vinden het nog steeds een fijn huis, maar nu de kinderen het huis uit zijn wordt het nogal groot.’’

,,We hebben drie jaar geleden in Noordwijk een klein appartement gekocht. Op 75 meter van het strand en midden in de duinen. We zijn er regelmatig. Het bevalt ons daar zo goed, dat we in hetzelfde pand een groter appartement hebben gekocht, met een tuin erbij. We gaan er zeker niet op achteruit.’’